Switłana Bresławska
Switłana Bresławska – ur. 1969. m. Kałusz (Ukraina). Absolwentka Wydziału Filologii Przykarpackiego Uniwersytetu im. Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk). Zadebiutowała jako poetka w 1983 roku. Ukraińska pisarka, krytyk literacki, tłumaczka. Od 2019 do 2023 roku była Prezesem Oddziału Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy w Iwano-Frankiwsku. Członkini Związku Literatów Polskich (Wielkopolski oddział) od października 2022 roku, oraz członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury (oddział Zachodni) od maja 2023 roku.
Autorka książek poetyckich: Dwa kroki do raju (2015), Przekroczyć próg (2015), W dół głową (2016), Ty (2017), Na linii oddechu (Wrocław 2018), Kilku głosami (2019), Інкарнація болю/Inkarnacja bólu (2023), Час ЧЕ/Czas CZE (Poznań 2024); książki literacko-krytycznych artykułów Z księgi odzewów i propozycji (2018), książek nowel Wszystkie faworyty króla (2019), Dzień Kolombiny (2023) i in.
Tłumaczeniem dzieł klasyków literatury polskiej i polskich autorów współczesnych zajmuje się od 1988 roku. W przekładzie Switłany Bresławskiej z języka polskiego ukazało się 18 książek.
Współpracuje z Instytutem Witkacego w Warszawie. Publikuje artykuły na temat twórczości Witkacego i organizuje prezentacje jego książek w Ukrainie. Jest pierwszą tłumaczką powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza Pożegnanie jesieni i Nienasycenie na język ukraiński. W ramach rezydencji Instytutu literatury w Krakowie przetłumaczyła kolektywną monografię Witkacy. Drapieżny umysł (Instytut Witkacego, 2023), 11 dramatów Witkacego, a także zbiór esejów Leszka Szarugi Ukraiński kalejdoskop (2023).
Wspólnie z Piotrem Prokopiakiem zrealizowała projekt Jestem z Drohobycza/Я – з Дрогобича (2022), poświęcony 130 rocznicy z dnia urodzenia Bruno Schulza. Do książki weszły teksty Jerzy Ficowskiego, Tadeusza Różewicza, Piotra Prokopiaka, poświęcone geniuszowi polskiej literatury, oraz opowiadanie Вruno Schulza Undula – wszystkie teksty w tłumaczeniu Switłany Bresławskiej.
Przetłumaczyła i opublikowała w czasopismie “Zbrucz” (Lwów) opowiadania Bruno Schulza „Manekiny” (1988) i „Undula” (2022), artykuły Witolda Gombrowicza “Bruno Schulz” i “Witkacy” z książki “O literaturze polskiej”, Artura Sandauera „Rzeczywistość zdegradowana (Rzecz o Brunonie Schulzu)”, Debory Vogiel „Pozycja Stanisława Ignacego Witkiewicza w literaturze współczesnej.
Тakże opublikowała artykuły „Planeta Witkacy” i „Debora” (czasopismo „Zbrucz” Lwów), oraz recenzję: „Pożegnanie jesieni Stanisława Ignacego Witkiewicza” i „Nienasycenie Witkacego” (czasopismo „Bukwojid” Kijów).
Laureatka miejskiej nagrody im. Iwana Franki w dziedzinie poezji (2016),
Nagrody Literackiej im. Jurija Janowskiego w dziedzinie przekład (2018).
W 2021 r. wyróżniona Honorową odznaką Związku Literatów Polskich za wybitne zasługi przed organizacją.
Uhonorowanа srebrnym medalem „Labor Omnia Vincit” przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu (2023) za krzewienie idei pracy organicznej i działalność w interesach Polskiego państwa i narodu.
W roku 2024. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał Switłanie Bresławskiej odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.